Rohrwerk Maxhütte

1881-1888 Rurkownia Huldczyńskiego

„Rurkownia Huldschinsky'ego” (niem: Röhrenwerk) to pierwotna nazwa sosnowieckiego zakładu hutniczego specjalizującego się w produkcji rur. Wybudowało go w latach 1881 - 1888 przedsiębiorstwo S.Huldschinsky und Söhne / S.Hulczyński i Synowie z Gliwic, (pisownię nazwiska spolszczono). Huta powstała na gruntach odkupionych od właścicieli majątków Pogoń i Sielec. Początkowo był on filią zakładów gliwickich i występował pod nazwą 'S.Hulczyński i Synowie / S.Huldschinsky i synowie. Zakład obejmował początkowo kilka hal produkcyjnych, warsztat ślusarski i mechaniczny, kuźnię, magazyny, biura, stajnię i wozownię. Funkcję dyrektora pełnił inż. Reiss, a od 1894 r. inż. Oskar Preyss

1897 Towarzystwo Akcyjne Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza

W 1897 r. fabrykę przekształcono w spółkę akcyjną pn. Towarzystwo Akcyjne Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza z kapitałem zakładowym w wysokości 3 mln rubli, który w 1900 r. podniesiono do 6 mln. Prezesem zarządu został Huldczyński. Zakład rozbudowano - powstały piece martenowskie, piece do wyrobu rur gazowych i kotłowych, wydział produkcji łączników, odlewnia, ocynkownia, walcownia blach i rur bez szwu, ciągarnia rur. Na przełomie XIX i XX w. fabryka zatrudniała blisko 2 tys. robotników.

1914-1918 I Wojna Światowa

Po wybuchu I wojny światowej Niemcy unieruchomili i zdewastowali zakład. Nieczynne maszyny i urządzenia zarekwirowali i wywieźli do Niemiec. Grabili również kable, rury, a nawet mosiężne klamki, które traktowali jako złom. W końcu 1915 r. pracowało tutaj zaledwie 318 robotników, głównie przy pracach konserwacyjnych.

1919-1938 Okres międzywojenny

Rurkownię sosnowiecką uruchomił po wojnie inż. Szymon Rudowski. Poczałkowo produkowano tu części do pługów oraz pługi dla rolnictwa. Dopiero w 1920 r. ruszyły wielkie piece, marteny i walcownia. Zakład stopniowo wyremontowano i zmodernizowano. Największą inwestycją stanowiła zainstalowana w 1928 r. walcownia rur bez szwu typu angielskiego „Wellman”.

1939-1945 II Wojna Światowa

Podczas okupacji hitlerowskiej zakład przejęła niemiecka firma powiernicza Haupttreuhandstelle „Ost”'. Przestawiono go na produkcję wojenną. Zatrudniał 4300 robotników w tym jeńców i zsyłanych do obozów pracy cudzoziemców.

1948 Towarzystwo Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza Spółka Akcyjna Huta Sosnowiec

Zakład tak jak większość innych podmiotów w Polsce powojennej zostaje znacjonalizowana. Przedmiotem produkcji jest wytwarzanie rur stalowych gorącowalcowanych, precyzyjnych, a także walców hutniczych.

1961 Ciągarnia Rur bez szwu w Hucie im. Mariana Buczka

Działalność zakładu pod nową nazwą Huta im. Mariana Buczka. Lata 60, 70 i 80 XX wieku to czas największej działalności zakładu. Zatrudnia w tym czasie około 4 tysięcy pracowników, produkuje 60 tysięcy ton rur stalowych rocznie.

1995 Spółka Skarbu Państwa Huta Buczek SA

Gwałtowne zmiany gospodarcze w Polsce w latach 90 XX wieku dotykają również Hutę Buczek. Następuje zmiana formy działalności z przedsiębiorstwa państwowego na spółkę akcyjną. Zostają wyodrębnione nowe podmioty gospodarcze na majątku firmy.

2000 Zakład Produkcji Rur Sp. z o.o. wyodrębniony z Technologie Buczek SA

W 1999r. zostaje powołana spółka Buczek-HB-Zakład Produkcji Rur Sp. z o.o. Rozpoczyna działalność w 2000r. Produkuje rury stalowe bez szwu i ze szwem.

2007 Grupa Kapitałowa Max Aicher

Następuje zmiana właścicielska firmy. Udziały zostają objęte przez niemiecką spółkę Rohrwerk Maxhütte GmbH z siedziba w Sulzbach-Rosenberg. Tym samym zostaje włączona do grupy kapitałowej Max Aicher.

2015 Rohrwerk Maxhütte Polska Sp. z o.o.

Zostaje dokonana zmiana nazwy firmy na Rohrwerk Maxhütte Polska Sp. z o.o.

Oś czasu